Tiedens het 'Lös Huus' van het Huus van de Taol in Beilen, op zaoterdag 26 september, gao'k under meer gedichten veurlezen die a'k dizze zummer schreef.
Die gedichten bint miest Nederlandstaolig, maor een stuk of wat he'k ok umzet naor het Drèents. Een veurbield daorvan is 'Lissabon'.
Lissabon
Nooit kwam ik an in
Lissabon
en ken dus niet de geuren
die daor de wieken kleurt
‘k weet dat de Taag zien
golven
slat tegen de ka
maor of e mèensken
underspat
en het geluud kent van de
tram
die zuk een weg schoert
deur de stad
ik stel mij holten
baankies veur
waorop wat olde kerels zit
te staren naor heur jeugd
aaid nog verschöf heur
blik
as vanunder de platanen
ritmisch hoge hakken klikt
heur je torenklokken slaon
of vergledt de tied in
stille uren
wèeit het daor net zoas
hier altied
wis vaart er schepen oet
die in de nacht heur koers
bepaolt
netten vis hen boven haolt
veurdat de zun weer glunig
schient
fadoklaanken met heur
zacht geklaog
zwarmt over de sleetse
daoken
raokt haost tot an de maon
die zien zunig locht an
hoezen strek
bliek de wacht holdt tot e
stiekum
in de neie dag verdwient.
