Over wortels enzo

Ik bin geboren in Zeeland en woonde tot mien twintigste in het westen van oes laand. Umdat mam opgruide in Grol en pap in Wespert, reisden wij in 't verleden nogal ies hen en weer tussen respectievelijk Goes/Rotterdam/Pijnacker en Drenthe. Wij vunden dunkt mij niet dat het een ummelaandse reis was um der te kommen, al was dat feitelijk wel zo, want een A28 was der bijveurbield nog niet, maor 't vuulde miest as een soort vekaansie, umdaw in de regel dan wel ien of meer nachten bij femilie slaopen bleven en dat was aaid bar gezellig. Boetendes waren der in die tied veer boerderijen waor ooms, tantes, neefies en/of nichies woonden en dat was veur mien zussie en mij, as in 't westen wonende wichter, een fantastische belevenis. Laoter namen wij ok wel vriendinnen met, die over 't algemien nog nooit op een boerderij west waren, nog nooit een koe, kalf of zwien van dichtbij zien hadden en die 't hielemaol geweldig vunden dat elk en ien zomaor 'moi!' tegen oes zee. 

 

Tegenwoordig woont men, redeneerd vanoet de Randstad, 'hielemaol' in Drenthe of Grunning, maor veur oeze femilie was 't destieds eerder umgekeerd. Wij woonden dus hielemaol in 't westen. Veul bezuuk van ooms en tantes kregen wij daor niet, wat vanzölf ok kwam umdaj een gemengd bedrief niet zomaor een dag of wat kunt laoten veur wat het is. Maor toen oeze neven en nichten wat groter waren, kwamen die wel vaoker bij oes. 

Mien opa en opoe oet Grol bint ooit maor ien keer bij oes in het westen, in de flat in Rotterdam west en dat was met de karstdaogen. Pap hef oes mooi op de foto zet bij de karstboom, waor nog echte keersies in braandden. 'Opoe Westdorp' is ok ien keer west. 't Was mien grootolders toen al drok genog in zu'n grote stad.

Umdat pap veur zien wark as landbouwjournalist een goeie fotocamera har, kun hij in zien vrije tied veul femilie in Drenthe fotograferen. Dat hef hij vaok en met veul plezeer daon en ok de femilie kreeg daordeur mooie herinnerings in bield vastlegd. In het pas verschenen boek over mien neef Egbert Meijers, 'Tussen Grolloo en Austin' kwam ik dan ok geregeld mij bekende plaoties tegen 😀 In dat boek wordt de accordeon van Egbert verscheiden keren nuumd. Toen wij een maol bij mien oom en tante an de Aomerweg in Grol op bezuuk waren, hef pap mij met die accordeon op de foto zet. 

Al die foto's bint prachtige tiedsdocumenten en roept dierbaore herinnerings op. Pap hef nog meer achterlaoten as mooie foto's. Daor he'k het volgende gedicht over schreven.

 is zien naom

                                         

Mangs stiet een naom in de locht of in zaand

letters die schreven bint vanoet het hart

wel in de liefde geleuft zal hum lezen

weten waorum

maor niet altied hoe lang

het vuur van ‘t verterende longern braandt

 

rie ik veur ’t eerst deur een dörp of een stad

komp het verleden mij vaok in de muut

onverwacht weerzien met dèenken in taol

een smokkie, in roodgrune knipogies vat

 

‘k zie hum weer eindeloos zuken en pruven

blocnote op schoot en een pen in de haand

 

pap zal nooit weten dat lang nao zien leven

zien bakens die overal staot holvast geeft

 

aaid as de  mij wenkt zie’k hum even

opgewekt, bliede

dat e nog leeft.

 

© Suze Sanders

(Mien pap was haost 25 jaor heufd van de afdeling Public Relations van Cebeco-Handelsraad in Rotterdam. Hij bedacht zowel de naom Cebeco as Welkoop.)