"moko kauae op heur kin"

In mien neie bundel Draogers van twiefellocht stiet een serie gedichten die betrekking hebt op Nieuw-Zeeland. Ien van die gedichten giet over Rauhine, een Maori vrouw:

zij is de schatbewaorder van heur stam

moko kauae op heur kin

vlechten in het haor

de naogels rood

 

gef oes kostbaorheden in de haand

een groot stuk pounamu en stien

in blieke kleuren van de inaka

Over die traditionele Maori tatoeage op de kin van de vrouwlue las ik: 

'For New Zealand Maori women, the moko kauae, or traditional female chin tattoo, is considered a physical manifestation of their true identity. It is believed every Maori woman wears a moko on the inside, close to their heart; when they are ready, the tattoo artist simply brings it out to the surface.'

Onlangs zag ik een filmpie waor een vrouw zu'n tatoeage kreeg. Umgeven deur femilie en vrunden is te zien hoe die anbracht wordt. 't Is een hiele ceremonie waorbij jong en old anwezig is um steun en respect te betugen an de vrouw die het undergiet. 

Draogers van twiefellocht is hier te koop of bij de Drentse boekhandels.

Vrijdag 14 meert 2025 te gast in De Literaire Hemel, over Draogers van twiefellocht.

 

 

Persbericht maart 2025

Marcel Möring, Suze Sanders en Marleen de Vries

 

Vrijdag 14 maart zijn drie schrijvers uitgenodigd in Amen voor een interview door Annette Timmer en Joep van Ruiten. 

Marcel Möring laat in zijn nieuwe roman de 72-jarige Joodse Mordechai Gompertz, de grootste schrijver die Nederland ooit heeft voortgebracht, zijn leven beschouwen.

Vanaf zijn jeugd wil Mordechai onafhankelijk en vrij zijn, een diepgeworteld gevoel. Hij komt er langzaam achter dat dit gevoel zich in hem ontwikkelt tot een manier van kijken naar de wereld. Möring noemt ‘Mordechai’ een avonturenboek waar ook humor inzit. Hij schreef deze roman gedeeltelijk in de artist-in-residence-studio van het Drents Museum.

Suze Sanders’ zevende bundel ‘Draogers van twiefellocht’ bevat Drentstalige gedichten. Een deel van de gedichten heeft een verbinding met Nieuw-Zeeland, waar haar dochter woont. Suze raakte geïnteresseerd in de taal en cultuur van de oorspronkelijke bewoners, de Māori en nam enkele Māori-woorden op in haar poëzie. Maar ook haar verbondenheid met Noorwegen komt tot uitdrukking.

“Dit neie waark van jou bevestigt nog es weer dat de Nedersaksische taol en poëzie op hoog niveau staon. De Dreentse literatuur mag bliede wezen met zu’n dichter en heur waark verdient een breed publiek,’ aldus Henk Nijkeuter bij de boekpresentatie.

Literatuurhistoricus Marleen de Vries schreef ‘Verlicht en vilein’, een biografie van achttiende-eeuws Nederland. Betje Wolff (1738-1804) speelde een belangrijke rol in die tijd. Zij is vooral bekend als helft van het schrijversduo dat zij jarenlang met Aafje Deken vormde. Hun beroemdste briefroman ‘Historie van mejufrrouw Sara Burgerhart,’ is opgenomen in de Canon van Nederland en wordt in modern Nederlands nog steeds gelezen. Maar eerder al maakte Wolff naam met haar poëzie waarin ze ferme en rebelse standpunten durft in te nemen. Wie was deze vooruitstrevende en eigenzinnige schrijfster?

Boekhandel Van der Velde uit Assen is aanwezig met een stand.

Freek Luik verzorgt met zijn trio de muzikale omlijsting.

De Literaire Hemel, vrijdag 14 maart 2025 in café De Amer in Amen 

Aanvang: 20.00 uur 

Toegang: € 18,50, inclusief twee consumpties

Kaartverkoop via www.literairehemel.nl

 

Draogers van twiefellocht is prissenteerd

Vrijdagmiddag 31 jannewaori zat het hielemaol vol bij de prissentaotie van Draogers van twiefellocht. Wat fijn dat zoveul mèensken de muite namen en sommigen zölfs een paor uur in de auto zaten um der bij te wezen. 

Cor Többen, Luc Oostra en Jan Kuipers van Heeren Oud-Zuid verzörgden de meziek dizze middag en ok al tiedens de inloop. Naodat alle stoelen vuld waren, vertelde oetgever Bert Rossing ien en aander over Het Drentse Boek en wat der zoal in het Huus van de Taol oetstukt wordt.

     

In de loop van dat praotie weur Anne-Marie Boelens-Tomassen deur Bert hen veuren vraogd. Zij leverde de prachtige holtsnede die op de veurkaant van mien bundel stiet. As basis daorveur diende een foto die ik meuk, maor die niet scharp genog was um te gebroeken as umslag. Ik bin slim wies met dit ontwarp van Anne-Marie, nog wel net zo mooi as die foto van mij. Tot mien grote verrassing kreeg ik het origineel inliest anbeuden! 

Nao de inleiding van Bert Rossing was het trio Heeren Oud-Zuid weer te heuren. Zij hebt in de ofgelopen jaoren diverse van mien gedichten op meziek zet. Eerst weur En komp de dag oetvoerd en daornao Winternacht. Ik bin altied weer tröffen deur die muzikaole versies van mien gedichten. 

As auteur was 't vervolgens mien beurt um ien en aander te vertellen over mien zeuvende dichtbundel. Allemaol bint ze oetgeven deur Het Drentse Boek en Draogers van twiefellocht is weer hielemaol in 't Drèents schreven. Het leek mij een mooi idee um het eerste exemplaor te geven an Henk Nijkeuter. Gelukkig was Henk bereid um dat in ontvangst te nimmen en niet allen dat, hij har ok nog een prachtig dankwoord veur mij over de bundel. 

          

                 

Heeren Oud-Zuid leut vervolgens heur versie van mien gedichten Glazen bol en Nachtvlinder heuren. 

Nao een gesprek dat Bert met mij har over under meer de taol van de Māori, die een rol speult in mien neie bundel, weur het tied um wat gedichten te laoten heuren. Hierunder lees ik het titelgedicht 'Draogers van twiefellocht'.

Nao het veurlezen kreeg ik een prachtig boeket, gung ik nog even saomen met Bert Rossing en Roelie Koobs (mien redacteur) op de foto en daornao waren de happies en draankies an de beurt. En vanzölf de signeersessie.

Ik daank iederien bezunder hartelijk veur de organisaotie, de metwarking, de komst en het enthousiasme en Heeren Oud-Zuid veur de muzikaole umliesting van dizze mooie middag!

              

De bundel is te koop bij de Drentse boekhandels en vanzölf in de webshop van het Huus van de Taol. Daor kom je aj hier klikt. 

Agenda rond 'Draogers van twiefellocht'

Mien neie dichtbundel Draogers van twiefellocht wordt op vrijdag 31 jannewaori prissenteerd, maor is nou al te bestellen bij het Huus van de Taol. Dat kan via dizze link.

Een dag eerder, op dunderdag 30 jannewaori wark ik met an de traditionele Grunneger Gedichten Oavend tiedens de Gedichtenweek, bij boekhandel Godert Walter in Stad. Wieder veurdrachten deur Aly Freije, Harry van Velsen, Ingeborg Nienhuis, Nina Werkman en Tonko Ufkes. Meziek (contrabas) deur Nathan Brinkman. Tied: 19.30 - 20.30, inloop vanof 19.00. Toegang vergees, maor wel geern anmelden i.v.m. de beparkte roemte: info@godertwalter.nl / 0503122523

Op vrijdag 14 meert bin'k ien van de gasten in De Literaire Hemel. Café De Amer in Amen, 20.00 uur.

Hopelijk tot ziens!    

Begun 2025 een neie dichtbundel.

 

Op 31 jannewaori 2025 zal mien neie dichtbundel verschienen, oetgeven deur Stichting Het Drentse Boek (Huus van de Taol, Beilen). Alle gedichten bint schreven in het Drèents.

De titel van de bundel is Draogers van twiefellocht en 't is mien zeuvende dichtbundel.

Eerder verschenen bij Stichting Het Drentse Boek:   

• As langs de muren d'aovend slöp (1992) 
• Een zeum van locht (1996) 
• Alsof de steen spreekt (2001) 
• Langs de vloedlien van de winter (2006) 
• Veenbraand (2013) 
• Vioolties an zee (2018) 

Drentse SchrijfTafel: Suze Sanders

In de serie vraoggesprekken van Mischa van Huijstee met leden van de Drentse Schrieverskring is ok een oflevering maokt met mij. De schrievers wordt interviewd op heur warkplek. 

Het gesprek met Suze Sanders is hier te zien.

25 jannewaori - Gedichtendag

De leste tied warkte ik an een gedicht over een plek die wij bezöchten tiedens oeze reis deur een diel van het Zudereilaand van Nieuw-Zeeland. Daor woont oeze dochter sunt een jaor of zes en ik kan mij hiel best veurstellen dat zij zuk daor meraokel thoes vuult. Niet allen het laand is prachtig, met al zien verscheidenheid an natuur, de sfeer is vrundelijk. Die natuur kan trouwens ok beheurlijk grimmig wezen. Wij waren undermeer in Hokitika, een kleine plaots an de Westcoast. Daorover giet het gedicht.

Schitteroogies in Hokitika

 

Deur een veurjaorszute aovendlocht

volg wij de route naor de Glow Worm Dell

duuster leg zien haand op oes gezicht

aw schoefelt langs het opgaond olde pad

 

zaachte fluustertonen slingert um oes hen

’t is of de prille naacht de stemmen smoort

 

amperan bewegend

klein as verre steerns

schitteroogies in ungriepbaor zwaart

wij staot en kiekt en ziet aal meer

 

as dat toch ies de zielen waren

van geliefden die der niet meer bint

die oes volgd hebt zunder daw het zagen

 

beneden dendert over ‘t spoor

de ritmisch zwaore dreun van Kiwi Rail

een schelle fluitttoon schrikt oes op

jag oes weerum de briede straoten in

waor allervrundelijkst nog lochten braandt

           

achter de hoezen zingt de Tasmanzee

dommit komp een gure wind an laand

het duurt gien uren meer

veurdat het regent. 

 

© Suze Sanders