Vanwege het in ons land gehouden Eurovisie Songfestival, is er in deze tijden nogal veel aandacht voor Rotterdam, de stad waar het festival wordt gehouden. Van mijn 2e tot mijn 5e heb ik er gewoond.
 | ||||
Op de achtergrond de flat waarin wij woonden
|
Rotterdam
Stad waar ik woonde van peuter tot kleuter
zus werd van zusje en me vergaapte aan
trams in de straten en waar ik merkte
dat je zo’n tingeltram
pas na goed uitkijken veilig verlaat
Stad waar ik hoog in de flat achter ramen
Sparta zag trainen op zonnige dagen
renners zag vallen in stromende regen
Stad waar ik zelf in de pauze besliste
dat ik mijn kleuterschool echt wel kon missen
om bij mij thuis een verjaardag te vieren
Stad waar ik speelde en waar ik leerde
dat er ook andere talen bestaan
waar ik soms liedjes in ‘t Noors heb gezongen
en van vriendinnetjes afscheid moest nemen
Stad waar we op zondag vlak voor 5 december
de Bijenkorf etalages bekeken
de Cineac aan de Coolsingel bezochten
mijn ouders nog geen Sinterklaascadeaus kochten
Stad waar de school stond die ik soms vervloekte
maar waar ik toch nog een jaar langer zou blijven
waar ik in stenografie leerde schrijven
en op kantoor aan mijn loopbaan begon
Stad waar ik altijd mijn kleding ging kopen
waar ik muziek hard en zacht hoorde spelen
Moody Blues, Bowie en Theodorakis
Yes, BSB, North Sea Jazz, Elton John
Stad waar de poëzie klinkt in de straten
en wordt weerkaatst in de talloze talen van
duizenden schepen die hier binnendreven
hun naam werd geschreven in havenjournaals
Stad die haar hart ooit zo wreed heeft verloren
maar nooit heeft berust in een zielloos bestaan
mouwen omhoog en niet lullen maar poetsen
Rotterdam leeft en wordt steeds weer herboren.
© Suze Sanders
Hier de gesproken versie.
 |
| Ossip Zadkine: De verwoeste stad (Stad zonder hart) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten