Natuurgebied De Branden

Grèenzend an het Drouwenerzaand lig een nei natuurgebied: De Branden. 't Zal een half jaor leden wezen, da'k 't verzuuk kreeg um een gedicht te schrieven veur bovenstaond informaotiebret over dit gebied. Een mooie oetdaoging! Ik verdiepte mij in de geschiedenis van De Branden, herinnerde mij da'k der een oflevering van 'Roeg!' over zag en keek die nog ies weer. Gaondeweg kreeg ik wat ideeën veur 't gedicht. 

Veur mij persoonlijk har dit een extra dimensie. Mien veurolders van vaoders kaant woonden in dizze streek: Börger, Drouwen, Brönneger. Mien betbetovergrootvaoder Jan Gerks Hof (1807-1870) was hier scheuper en schient (volgens Harm Tiesing) 'scheper Proempien' te wezen in 't gedicht 'Het hunnenbed te Borger' van Willem Seymour Mulder (1820-1896). Dat 48 kwatrijnen tellend gedicht bestiet haost hielemaol oet een Drentse tekst, die eindigt met:

"En vrag jow soms 'n ander nao,

'Is dat verhaol waor en opregt?'

Zeg dan maor driest hardop van jao!

Want scheper Proempien heft mi 't zegt."

(Scheupers van de taol, 2011, pag. 34)

Weerum naor 'De Branden'. Het project is ofrond en ter gelegenheid daorvan was op 3 juli j.l. een bijienkomst waor de onthulling van het al nuumde informaotiebret wezen zul. Anja Woortman, Sonja van der Meer, Henk Jumelet en ikzölf hadden de eer en der was aordeg wat volk getuge van. Daornao vun een wandelingexcursie plaots deur een diel van 't gebied.

Een paor week eerder stun dit diel under waoter.

Der gruit in een mum van tied al van alles.

Belangstelling zat veur de wandelexcursie.

Wij kuierden tot an de vistrap.

Tot slot mien gedicht.

De Branden 

Zoas een spons hol ik

het hemelwaoter bij mij

zoeg de kwel op oet de olde grond

 

kraanswier leg ik deel um spiegellocht

snaovelzegge roep ik haostig wakker

an mien oevers daanst al vogels rond

 

under felle braand van aovendrood

zwömt de vissen 

naor een zee van vrijheid

in de leite van de diepenschoot.

  

© Suze Sanders